« مي خواهم از او بگويم ؛ ليک فريادي از حجم درونم بانگ برمي آورد و متهورانه مي پرسدم : گمان مي داري بدان مقام دست يازيده اي که ازو خواندن و نام مبارکش در قلم آوردن ؟! چنين مي پنداري که تقدس درگاهش را بار کلام تو توان کشيدن ؟! ... » خاکسترينه را اين بار با « نواي نينوا » همراه باش ... سپاسي پيشاپيش .

سلام دوست خوبم و مهربان عزيز مستانه

اميد دارم سلامتي شما بازگشته باشه و سرحال باشيد.

مستانه خوبم من به روز شدم اميد دارم شما را در دهكده عاشقان ملاقات كنم و از نظريات شما بهره مند بشم.

قربانت فرهاد

سلام مستانه جان. خوبي؟

مرسي كه به وبلاگم اومدي (دهكده روياها) من ديگه تو پارسي بلاگ نمينويسم.

خيلي متنت زيبا بود.

بازم ميام پيشت.

باي

به نظاره آسمان رفته بودم ؛

گرم تماشا و غرق در اين درياي سبز معلقي که بر آن ،

مرغان الماس پر

ستارگان زيبا و خاموش ،

تک تک از غيب سر مي زنند و دسته دسته

به بازي افسون کاري شنا مي کنند .

آن شب نيز ماه با تلالؤ پر شکوهش

که تنها لبخند نوازشي است

که طبيعت بر چهره ي نفرين شدگان کوير مي نوازد ،

از راه رسيد و گل هاي الماس شکفتند

و قنديل زيباي پروين - که هر شب ،

دست ناپيداي الهه اي آن را از گوشه ي آسمان ،

آرام آرام به گوشه اي ديگر مي برد - سر زد .

و آن جاده ي روشن و خيال انگيزي که

گويي يک راست به ابديت مي پيوندد !

دکتر علي شريعتي

سلام ممنون كه به من سر زدي ***بي تو، نه بوي خاک نجاتم داد، نه شمارش ستاره ها تسکينم، چرا صدايم نمي کني؟ چرا *** بازم منتظرتون هستم