« ارابه الفاظ را کشان کشان به پيش مي رانم بل سياهه اي از سواد کويت بر صحراي مژگانم فرود آيد ... » باز هم عرصه نوشتار ادب پارسي به قلم خاکسترينه آلوده گشته ؛ با پاکي نگاهت قدري زلالش ساز ...