در باران و به زير شب ...

به زير دو گوش ما ...

در فاصله اي کوتاه از بسترهاي عفاف ما ...

روسپيان ،

به اعلام حضور خويش

آهنگ هاي قديمي را با سوت مي زنند ...

در برابر کدامين حادثه آيا انسان را ديده اي ؛

با عرق شرم بر جبينش ؟! ...

آنگاه که خوشتراش ترين تن ها را به سکه سيمي توان خريد ؛

مرا - دريغا دريغ - هنگامي که به کيمياي عشق

احساسي از نياز نيفکنم ...