غير از اين داغ كه در سينه سوزان دارم چه گل از گلشن عشق تو به دامان دارم ؟ اين همه خاطر آشفته و مجموعه ي رنجيادگاري ست كزان زلف پريشان دارم به هواداريت اي پاك نسيم سحريشور و آشفتگي گرد بيابان دارم مگذر اي خاطره ي او ز كنارم مگذر موج بي ساحل اشكم سر طوفان دارم خار خشكم مزن اي برق به جانم آتش كه هنوز آرزوي بوسه ي باران دارم غنچه آسا نشوم خيره به خورشيد سحر من كه با عطر غمت سر به گريبان دارم شمع سوزانم و روشن بود از آغازم كه من سوخته سامان چه به پايان دارم مستانه عزيز ممنونم كه بمن سر ميزني
