حرفهاي ما هنوز نا تمام...تا نگاه مي کني:وقت رفتن است.باز هم همان حکايت هميشگي!
پيش از آنکه با خبر شوي/لحظه ي عزيمت تو نا گريز مي شود/آي...اي دريغ و حسرت هميشگي!ناگهان /
چقدرزود/
دير مي شود!